De kracht van onze innerlijke delen!

De veelstemmigheid in onszelf

We dragen allemaal een innerlijke gemeenschap met ons mee. Stemmen, kanten, delen van onze persoonlijkheid die ooit een taak kregen: beschermen, presteren, plezieren, vermijden, zorgen, controleren. In de methode Voice Dialogue worden deze delen niet gezien als fouten die moeten worden uitgeroeid, maar als levende, voelende innerlijke figuren die ooit zijn ontstaan om ons te helpen overleven en functioneren.

Wanneer we met deze delen in gesprek gaan — in woorden, in het lichaam, in energie — ontstaat er ruimte. Ruimte om onszelf te zien zoals we werkelijk zijn: niet één vaste identiteit, maar een veelheid aan innerlijke bewegingen. Een veelstemmig zelf, dat we mogen leren kennen in plaats van bestrijden.

Een casus: de 35-jarige vrouw met een sterke innerlijke perfectionist

Een vrouw van 35 kwam bij mij binnen met een klacht die velen herkennen: een voortdurende druk van binnenuit. Altijd beter, sterker, sneller, meer. Haar perfectionist was niet zomaar een stem — het was bijna een energie die haar hele wezen doordrong. Ze voelde het in haar schouders, als een constante spanning. In haar kaak, die ze ’s nachts op elkaar kneep. In haar gedachten, die nooit ophielden met vergelijken of verbeteren.

De perfectionist was altijd aanwezig. Niet als iets externs, maar als een deel waarmee ze zó vergroeid was geraakt dat het voelde als haar hele identiteit.
“Zo bén ik nu eenmaal,” zei ze vaak.

Tot we dit deel gingen ontmoeten via Voice Dialogue.

Waar komt dit deel vandaan?

In het proces kwam langzaam het verhaal omhoog dat dit perfectionistische deel niet zomaar was ontstaan. Het was oud. Het had wortels in een kindertijd waarin haar waarde vaak werd afgegemeten aan prestaties. Complimenten gingen over rapporten, niet over gevoelens. Liefde klonk als “goed gedaan”, niet als “hoe gaat het met je?”.

In Voice Dialogue onderzoeken we met nieuwsgierigheid:
Wanneer is dit deel voor het eerst naast haar komen staan? Wat probeerde het te beschermen? Wat zou er gebeuren als dit deel even niet zou sturen?

Langzaam werd zichtbaar dat de perfectionist ooit ontstaan was als een beschermende bondgenoot. Een schild. Een manier om liefde, bevestiging en veiligheid te waarborgen.

Wanneer een cliënt dat begint te zien, ontstaat er al een eerste verschuiving: geen vijand meer, maar een deel dat geluisterd wil worden.

Het lichaam als ingang: kruipen in de perfectionist

In een opstelling nodigde ik haar uit om letterlijk in de positie van haar perfectionist te gaan staan.
Fysiek. Energetisch. Zinnelijk.

Ze zette een paar stappen naar de plek waar we haar perfectionist hadden neergelegd.
Haar rug rechtte zich. Kaken spanden zich aan. Haar adem werd hoger.
Het was alsof haar hele systeem direct wist: dit is de rol, dit is de energie, dit is hoe ik hier ooit moest zijn.

Toen ik haar vroeg te voelen wat deze staat eigenlijk betekende, kwamen woorden zoals:

• “Waakzaamheid.”

• “Geen fouten mogen maken.”

• “Als ik dit loslaat, zakt alles in elkaar.”

• “Het is zwaar, maar het voelt ook vertrouwd.”

Deze lichaamsgerichte ervaring zorgde voor iets wat cognitief begrip nooit kan bereiken: belichaamd inzicht. Door het deel vanuit binnenuit te voelen, werd het geen abstract concept meer, maar een voelbare realiteit.

Bewustwording creëert afstand

Na het belichamen vroegen we haar terug te stappen naar haar eigen plek.
En ineens gebeurde het: ze voelde het verschil.

Daar stond ze, een paar meters verder, en zei:
“Het is alsof ik ernaar kan kijken, in plaats van erin te zitten.”

Deze afstand — dit meta-bewustzijn — is de kern van Voice Dialogue.
Zodra iemand beseft dat een deel in hen is, maar niet hun hele ik, ontstaat er keuzevrijheid.

Ze ontdekte:

• Ik heb een perfectionist, maar ik bén het niet.

• Soms is dit deel handig.

• En soms mag het rusten.

Door het deel te erkennen en te doorvoelen, werd het veilig om niet altijd in die modus te blijven. Haar systeem hoefde niet langer continu op volle kracht. Het deel mocht bestaan zonder te domineren.

Wanneer innerlijke delen mogen ademen

Naarmate het proces vorderde, veranderde iets fundamenteels.
Ze begon haar perfectionist niet meer automatisch te activeren in elke situatie. Soms koos ze bewust:

• Nu laat ik mijn perfectionist helpen — hij is goed in structuur en afwerking.

• En nu laat ik hem naast me zitten, maar niet achter het stuur.

Cognitief begreep ze het verhaal.
Emotioneel kon ze meevoelen waar het vandaan kwam.
Energetisch kon ze de verschuiving in haar lichaam ervaren.

Deze drie lagen samen vormen een nieuw soort vrijheid: de vrijheid om te kiezen wie binnenin je vandaag aan het woord mag zijn.

Het geschenk van Voice Dialogue

Voice Dialogue is geen methode om delen weg te poetsen, maar om ze te leren kennen.
Niet om controle te krijgen, maar om relatie te bouwen met jezelf.
Niet om échte gevoelens te vermijden, maar om ze te ontmoeten — met mildheid en nieuwsgierigheid.

Onze delen zijn geen beperkingen.
Ze zijn sporen van een geschiedenis die gehoord wil worden.
Wanneer we luisteren, ontstaat er iets dat diep helend is: innerlijke vrede door erkenning.

De 35-jarige vrouw ontdekte dat haar perfectionist niet langer de baas hoefde te zijn.
En in die ruimte die ontstond, vond ze iets terug wat jarenlang onder dat deel verborgen had gelegen: zachtheid, speelruimte, levendigheid.

Misschien is dat wel de grootste winst van werken met delen:
niet dat we anders worden, maar dat we meer worden wie we altijd al waren — achter en tussen onze beschermingsmechanismen door.